İşaretler

1980’li yıllar bir Anadolu Yatılı Lisesinde okumakta olan beş gencin hikayesidir. Bölge yatılı Lisesine çevre köylerden gelen bu beş genç bu yatılı okulda yıllar boyunca arkadaşlıklarını ve dostluklarını paylaşmıştır. Her birinin farklı hayalleri vardır. Bir gün hepsi önemli birer insan olmak istemektedir. Bu beş genç günün birinde mezun olurlar ve okuldan  ayrılırlar. Bir minibüs ile okul binasından kentin otogarına oradan da köylerine dağılmak üzere yola çıkarlar. Bir çay molası için otobüs durduğunda beş arkadaş 20 yıl sonra tekrar aynı gün buluşmak üzere karar alırlar. Bu buluşma İstanbul’daki ‘Kız Kulesinde’ yapılacaktır. Bu beş arkadaştan biri filmde anlatıcıdır. Anlatıcı bu beş arkadaşın okul yıllarındaki hayatlarını anlatırken, aynı zamanda kendi 20 yıllık hayat macerasını da yaşarız. Yirmi yıl sonraki bu buluşmaya kimler gelecektir. Ve ne durumdadırlar. Rüyaları gerçekleşmiş midir. Hikayenin kahramanlarından biri hikayelerini şöyle anlatmaktadır, kendi diliyle;

O zamanlar yoksulluk ve yokluk zamanlarıydı. Yoksulluk ciğerimizi sökmüştü adeta. İhtilal zamanlarıydı. Yoksulluk işsizlik, umutsuzluk çaresizlik köylerimizin, ocaklarımızın yakasına yapışmıştı. İlkokulda başarılı bir öğrenciydim. Allah razı olsun, köy öğretmeni Rauf bey bende ışık görmüş, okumam için beni Bölge Yatılı Okuluna aldırmıştı. Köyümden ilk kez ayrılıyordum. Baba ocağından, ana kucağından ilk ayrılışımdı. Hem hüzünlü hem de heyecanlıydım.